Kişisel

Ee, nerede kalmıştık?

Çok şey değişti, ve bu yolculuğumda yazdıklarımı kendime saklamak, kendi içime akmak, içimdeki okyanusu genişletmek ve zihnimin ulaşmadığım coğrafyalarına çarpmak istedim.

12 Temmuz 2014 – blogumu ilk açtığım günü dün gibi hatırlıyorum. O klavyenin başına geçmenin benim hayatımda nasıl büyük bir etkisi olacağından habersizce dökmeye başlamıştım kelimelerimi dijital günlüğüme. Beni okuyan kişi sayısı arttıkça, içimdeki heyecan büyüyordu. 100… 1.000…. 10.000… 100.000… sayımız giderek artıyordu – ama buradaki en önemli husus; bu hiçbir zaman benim amacım olmamıştı. O zamanlar influencerlık kavramı diye bir şey de yoktu zaten, bloggerlar yazıyordu, ama bu işten ciddi paralar kazanan yoktu bu dönemde. Ve belki de biz şu an yeni başlayacak olanlara göre şanslıydık. Çünkü özgür, ve bu yüzden de özgündük. Kendimiz olabiliyorduk yazarken, düşüncelerimizi hiçbir menfaat gütmeden dile getirebiliyorduk. Bu işin sırrı; özgün olmak. Bunu başaranlar şu an çok iyi yerlere geldiler.

eylevant.com benim kendi ellerimle, emeklerimle büyüttüğüm bebeğim, ilk göz ağrım. Her şey orada başladı. Yazmaya başladığım gün, beni şu an yaşadığım hayata götüreceğini hayal etmem bile imkansızdı. Ama buradayım. Her şey değişti… yaşadığım ev, şehir, hatta ülke – işim – çevrem – düşüncelerim – bakış açım – ben. Değişmeyen tek şey doğrularımdır. Ve şu an burada yazıyorsam, bu doğrularımın ürünüdür. Onlar eğilip bükülmedikçe, ben cesur oldum, risk aldım, bazı kapıları açabilmek için bazılarını kapattım.

Yeni bir kapı açmak için,
diğerini kapatıyorum.

Peki neden yeni bir websiteye geçtim? Bugün sizinle konuşmak istediğim asıl konu bu. Son bir yıldır eylevant.com‘da yeni bir yazı gelmiyordu zaten, olabildiğince kendimi Instagram storylerde ifade etmeye çalışıyordum. Bahanem hep ‘blogum için vaktim yok’ oldu, ama mesele aslında bu değilmiş. Ben kendimi blogumda iyi hissetmiyormuşum artık, bir nevi sıkılmışım. Yazmaktan değil, çünkü yazmaya hep devam ettim. Bilgisayarımda devasa bir arşiv var, derlesem bir kitap bile çıkabilir. Yani sorun hiçbir zaman yazmayı istememek olmadı. Ben blogumu kendim için yetersiz buluyordum, yapmak istediklerimi yapamıyordum, site beni altyapısı dolayısıyla çok kısıtlıyordu. Yani konu tamamen teknik ve ben bunu aşamıyordum. Bu yüzden maalesef (uğraşmadığım için de) yazılara ara vermiş oldum.

Ama tek sebebi bu değil, içerik anlamında da karar vermem gerekiyordu. Bir gün noldu anlatayım; yine laptop kucağımda bir yazıya başladım. O kadar iyi gidiyordu ki ‘bu benim en iyi postum olacak’ dedim, ama o yazıyı asla yayınlamadım. Tam o nokta bir dönüm noktası oldu benim için; yazıyı paylaşmak istemedim ve bu ara sadece kendim için yazacak olmamı anladım. Blogumun nereye gideceğine karar vermem gerekiyordu, tıkandım. Kendime baskı kurmak da istemedim açıkçası, İstanbul’a yeni taşınmıştım ve kendime zaman vermem gerekiyordu. Bu konu hakkında daha sonra daha detaylı konuşuruz, malum son bir yıldır anlatmak istediğim şeyler birikti ve artık hazırım. 🙂

Döndüm…

Eski blogumu kapatmayacağım, ancak oradan devam etmeyeceğim de. Artık buradayım. Bunu söylemek benim için büyük bir adım, çünkü geldiğim yeri geride bırakıyormuşum gibi hissettiriyor. Siz hala o yazıları okuyabileceksiniz, ancak ben oradan gitmiş olacağım. Benimle yeni tanışanlara bahsetmeyeceğim bile belki eylevant.com‘dan, bu bir nevi başka bir şehre taşınmak gibi. Ama ben böyleyim, hiçbir yere ait değilim. Hiçbir yer, hiçbir şey ve hiç kimse benim için sonsuza dek demir atacağım liman değil. Bunun adı özgürlük, bağlarından kopmak, kendin olmak, kendin kalmak ve kendinle mutlu olmak. Daha özgür olabileceğim ve düşüncelerimi daha kreatif bir şekilde aktarabileceğim bir platforma ihtiyacım vardı, ben de 3 gün uyumadım ve bu siteyi kurdum. Yeni bir eve taşınır gibi, her şeyi özenle tasarladım. Artık buradayız arkadaşlar, ceketinizi şöyle bırakın, biraz muhabbet edelim. Ne dersiniz? 🙂

Share with friends:

(9) Yorumlar

  1. Eylem yeni websiten hayırlı olsun muhteşem görünüyor eski blogunuda severek okuyordum zaten 🙂 yeni postlarını sabırsızlıkla bekliyorum.
    Sevgiler 🙂
    Aslı

    1. Cok tesekkürler, o zaman buraya hosgeldin! 🙂

  2. cooook ozlemisim yazilarini ya nasil mutluyum dondugune 😍😍 iyi ki geldin hosgeldin!!!

    1. Tesekkür ederiiiim! 🙂

  3. Eylemciğim yeni websiten hayırlı olsun. Çok beğendim ve yeni yazılarını bekliyorum 🙏🏻✨

    1. Cok tesekkürler 🙂

  4. Eylem yeni websitene bayıldım, her şey harika olmuş! Eylevant’taki yazılarını ilgiyle okuyan biri olarak yeni yazılarının gelecek olması beni çok heyecanlandırdı, iyi ki döndün ❤️❤️

    1. Merhaba Fulya, begenmene cok sevindim! Keyifli okumalar dilerim. ❤️

  5. Kalbindeki mutluluğu kalbimde hissetmek 🧡 nice nice bloglara 💕💕😍

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir